بررسی تأثیرمقدار منگنز بر روی خواص مکانیکی و متالورژیکی فلز جوش در فرآیند جوشکاری ترمیتی ریلهای st۴۹

جوشکاری ترمیتی یک فرآیند اتصال با استفاده از واکنش شیمیایی است که در آن درز اتصال بدون اعمال هیچگونه نیرویی با ریختن فلز مذاب بر روی درز، جوشکاری می‏شود. با توجه به اهمیت خواص مکانیکی و ریز ساختار سطح مقطع جوش در فرآیند جوشکاری ترمیتی، در این تحقیق تأثیر مقدار منگنز (که به عنوان یکی از گزینه های مورد نظر برای بهبود خواص مکانیکی و ریزساختار فولادها است)، بر روی ریزساختار و خواص مکانیکی سطح مقطع جوش (سختی، مقاوت به ضربه، استحکام کششی، درصد تغییر طول و مقاومت سایشی)، در فرآیندجوشکاری ترمیتی ریلهای فولادی st49 مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج این تحقیق نشان می‏دهد با افزایش مقدار منگنز در فلز جوش، استحکام کششی و مقاومت در برابر ضربه افزایش می‏یابد، اما وقتی مقدار منگنز از حد مشخصی (5/2 درصد) تجاوز کند، مقادیر مشخصه‏های مذکور در فلز جوش کاهش می‏یابند. همچنین نتایج نشان می‏دهند میزان سختی و مقاومت در برابر سایش فلز جوش، با افزایش مقدار منگنز افزایش یافته و بیشترین مقدار سختی به دست آمده در تاج ریل 700 برینل و در جان ریل 600 برینل است.